Iedere vereniging kent ze wel: hockeyfamilies waarvan generaties van vaste waarde zijn op het veld, maar ook als trouwe clubfan, enthousiaste vrijwilliger of vast gezicht aan de bar. Hockey loopt als een rode draad door het leven en in het weekend hebben de gezinsleden vaak meer tijd doorgebracht op de club dan thuis. Op een club zijn ook teams, die al zolang bij elkaar zijn dat ze bijna familie van elkaar zijn geworden. Ons Dames Veteranen Speciaal (DVS) is er zo eentje en voor dit magazine spreken we daarover met Martine Van Halteren-Ferreira en Terry van Gijn-Sibbing. De teamnaam DVS komt door een typfout in de tijd dat ze nog als Dames Veteranen A speelden. Deze typo werd gekoesterd als Dames Veteranen Speciaal ter erkenning van de hechte band, die ze door de jaren hebben opgebouwd. De speelsters van DVS hebben hun stick in 2022 aan de wilgen gehangen na voor sommigen een hockeycarrière van bijna 60 jaar. Hun basis is gelegd in Dames-1 van HC Rotterdam op het oude complex aan de Beekweg. Warming-up Terry vertelt “In de harde kern van onze DVS-groep zitten nu nog 13 vrouwen, vanwie de laatste rond 1988 bij het eerste aansloot. De wortels van DVS vinden we in de periode 1980 tot 1995. Betty Haanstra zat als jonkie van het team al vanaf de fusie in 1973 in ons Dames-1. In 1980 stroomden Caroline Lugtenburg en ik in. Dit is dus onze basis, maar daarvoor kwamen we uit alle uithoeken. Er is een groep ‘kinderen van de club’, die al vanaf de mini’s bij HC Rotterdam speelde, maar we kwamen ook van AMHC’65, Asvion, OMHC, Spirit, Tempo’34 en Zwart-Wit ‘81. Het is leuk om hierbij te vertellen dat Mary Knop, clubicoon en erelid, voor ons allemaal een beslissende rol heeft gespeeld als trainster, coach of scout. Zonder haar zouden het succes van ons team en onze vriendschap niet bestaan. We zien haar natuurlijk nog regelmatig op de club, maar ze komt zeker ook voorbij als we samen herinneringen ophalen.” Eerste helft Martine neemt het stokje over als ze spreekt over de periode in Dames-1, “Ik ben natuurlijk een van de Benjamins van het team, maar de tijd in Dames-1 heeft ons gevormd. Het was een periode waarin we op de wip zaten tussen Overgangsklasse en de Hoofdklasse. Het ene jaar was het feest na een kampioenschap en promotie. Het volgende jaar moesten we weer vechten om te ontkomen aan degradatie. Na een slechte wedstrijd of slordige training kunnen er dan felle emoties naar boven komen, maar omdat je een paar dagen later eer samen op Een leven lang hockey 36
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=