“Daar kunnen wij als staf in afl ezen of we misschien te intensief trainen of juist niet. Ik kan dan zien of ik bijvoorbeeld een training heb gegeven waar alleen maar sprintmeters in voor komen, dus ik krijg voor het eerst ook inzicht in wat ik doe als trainer. Hoe meer data je over een lange tijd hebt, hoe beter je deze data kan koppelen aan bepaalde periodes,” legt Brian uit. Ook is de staf uitgebreid met een fysiek trainer en staat het team vaker in de sportschool om hun kracht op te krikken. Dat is niet altijd zo geweest, vertelt Lotte: “Het was überhaupt nooit een ding dat je nadacht om naast het hockey nog naar de sportschool te gaan, dat is echt van de laatste twee jaar.” EEN TE LIEF TEAM Volgens Brian moest het team zich niet alleen aanpassen aan het hoge niveau van de Hoofdklasse, maar spelen er volgens Brian ook extra factoren mee: “Er wordt meer naar je gekeken. Je bent gewoon Dames-1 en je speelt in de Hoofdklasse, dus dat moet je ook uitstralen. We hebben altijd wel hard gewerkt, maar soms liepen we er niet zo bij: niet tegelijk het veld op, verschillende trainingsjasjes… dus daar maken we ons nu wel drukker om.” Het verbeteren van die uitstraling gaat verder dan in dezelfde kleding bij de wedstrijd verschijnen. “We hebben wedstrijden gehad dat we het veld af liepen en dat ik dacht dat we het hartstikke goed hadden gedaan. En dan zei de gemiddelde kijker: ‘het zijn wel nog een beetje lieve meiden hè?’ Dan word je toch getriggerd om iets anders uit te gaan dragen als team. Dat is toch iets waar we nog aan kunnen werken.” Bij die zachtaardige status legt het team zich niet neer. Zo hebben zij de voorbereiding voor de tweede seizoenshelft afgetrapt met een rugbytraining. “Dat is ook een beetje bedoeld om een statement te maken. We moeten gewoon wat harder worden,” vertelt Brian. “Maar ook om te leren hoe je die kracht en felheid kan inzetten op het veld. Pas als je weet hoe je moet vallen, zul je misschien ook sneller durven om naar de paal duiken.” MENTALE FITHEID Uitkomen op het allerhoogste niveau betekent dus harder trainen, feller worden en volle focus op het veld. Met de drukke banen en studies van de speelsters is het dan ook niet altijd even makkelijk om de juiste balans te vinden. Gelukkig is dat binnen het team bespreekbaar. “Ik heb bij Brian altijd het gevoel dat als er iets is, je even een hele drukke week hebt op werk of je even niet lekker in je vel zit, je dit altijd mag melden. Dan is er ook ruimte om even een training over te slaan omdat het even niet gaat. Hij heeft dan liever dat je even rust neemt dan dat je je eigen grenzen overschrijdt,” licht Lotte toe. Die open sfeer is binnen het team is erg belangrijk om het plezier in hockey en de mentale gezondheid te bewaken, vindt Brian. Daarbij probeert hij het team vooral de voordelen van Dames-1 in te laten zien: “Hier spelen is een voorrecht, omdat je daar heel veel van gaat leren en veel aan gaat hebben. Niet alleen op hockeygebied, maar je kan er ook je baan of je stage uithalen. De meiden moeten leren dat hockey meer is dan alleen op een training of wedstrijd staan, maar dat juist de momenten naast het veld ook belangrijk zijn. Ik hoop heel erg dat zij later kunnen zeggen: ‘dankzij de jaren die ik bij Dames-1 heb gespeeld heb ik dit geleerd als persoon of ben ik hier terecht gekomen’,” vertelt hij. KLAAR VOOR DE TWEEDE SEIZOENSHELFT De stijgende lijn en het frivole spel in de eerste seizoenshelft smaakt zeker naar meer. De ploeg is volledig geacclimatiseerd en wist in de afgelopen wedstrijden steeds vaker punten te pakken. Waar in de eerste competitiewedstrijd tegen HDM de spanning nog de overhand had, overmeesterde Dames-1 hen vlak voor de winterstop wél. Echt hoge druk om degradatie te voorkomen voelt het team dan ook niet. “Je weet misschien best dat je een beetje onderaan de ranglijst staat en het misschien spannend gaat worden richting het eind van het seizoen, maar dat houdt ons nu nog niet zo bezig. Dat komt er misschien later nog wel bij,” vertelt de aanvoerster. Eenmaal geroken te hebben aan de Hoofdklasse, wil Brian eigenlijk niet meer anders. “Het is zo leuk om op dit niveau uit te mogen komen en we leren zo ontzettend veel.” Als je hem vraagt of zijn speelsters handhaving-waardig zijn, twijfelt hij geen seconde: “De druk zit nu vooral erg op goed zijn en focussen. Ik weet dat als ze fi t zijn, ze beter zijn. Dat klinkt misschien raar, maar zij weten dat ook. Als we trainen zoals we moeten trainen gaat het gewoon goedkomen.” “Het was überhaupt nooit een ding dat je nadacht om naast het hockey nog naar de sportschool te gaan, dat is echt van de laatste twee jaar.” 31 HC ROTTERDAM MagazinE
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=